'Het regende. Het regende pijpenstelen.' Zo begint 'Wij vertellen je het mooiste verhaal', geschreven door de Tunesisch-Nederlandse filosoof Farouk Achour.

Een 'bet-oud-overgrootvader' ziet hoe zijn 'kleindochter' in de regen speelt. Ze vraagt: "Opa, wat gebeurt er als de regen niet meer stopt?" Dan vertelt opa de geschiedenis van Noeh. Zo fris als de beginzinnen (en ' illustraties) zijn, zo stijfjes is het vervolg zodra de koranverzen voorbij komen. "Noeh, je hebt ons betwist, je hebt ons te zeer betwist." De teksten lijken op een kruising tussen een modern kinderboek en een statige, niet erg elegante bijbelvertaling. Allah heet hier trouwens steeds God. De kinderkoran ontleent zijn titel aan Soera (koranvers) 12: 3: "Wij vertellen je het mooiste verhaal."

Veel geschiedenissen zijn bekend uit het Oude Testament, wat een aardige vergelijking mogelijk maakt. Waar de joodse Abraham zijn zoon Isaak bijna offert, is het hier Ibrahim die de andere zoon, Ismaël moet 'slachten'. Uitleg: daar gaat ons offerfeest over.

Isa (Jezus) sterft niet aan het kruis; "God heeft hem tot zich verheven." Het relaas over Isa die eerder van klei een vogeltje boetseerde om het daarna leven in te blazen en weg te laten fladderen, is niet alleen bekend uit de Koran ('Ik zal uit klei een vogel vormen; ik zal op hem blazen en met Gods wil zal het een levende vogel worden'). Ook een apocrief evangelie, bekend in de Koptische kerk, kent dit wonderverhaal.